2) Μετάβαση σε εν λειτουργία κατάστημα προμηθειών αγαθών πρώτης ανάγκης, όπου δεν είναι δυνατή η αποστολή τους.
3) Μετάβαση στην τράπεζα, στο μέτρο που δεν είναι δυνατή η ηλεκτρονική συναλλαγή.
4) Κίνηση για παροχή βοήθειας σε ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη.
5) Μετάβαση σε τελετή (π.χ. κηδεία, γάμος, βάφτιση ή ανάλογες τελετές) υπό τους όρους που προβλέπει ο νόμος.
6) Σωματική άσκηση σε εξωτερικό χώρο ή κίνηση με κατοικίδιο ζώο, ατομικά ή ανά δύο άτομα, τηρώντας στην τελευταία αυτή περίπτωση την αναγκαία απόσταση 1,5 μέτρου.
Θα λαμβάνετε ως απάντηση:.
Μετακίνηση κενό X κενό ονοματεπώνυμο και διεύθυνση κατοικίας
Σε περίπτωση ελέγχου, επιδεικνύετε το SMS μαζί με την αστυνομική σας ταυτότητα.
Αυτά παίζει να μην γίνονται ούτε στην Κίνα.
Ας δούμε τώρα με βάση αυτά που μας υποχρεώνει το κράτος να δηλώνουμε ποιες θα είναι οι επιπτώσεις.
Το κράτος θα έχει πλήρη γνώση για επισκέψεις σε φαρμακεία και ιατρούς οπότε θα ξέρει ακριβώς τα όποια ιατρικά προβλήματα του κάθε πολίτη.
Το κράτος θα έχει πλήρη γνώση των χρημάτων που ξοδεύουμε και πως τα ξοδεύουμε, πόσο τρώμε και πόσο συχνά κάνουμε «αναχορηγία». Σημαντικό για να προσδιοριστεί και το πραγματικό εισόδημα των πολιτών.
Το κράτος θα μάθει ποιοι έχουν κατοικίδια, πόσα έχουν και άρα πόσα ξοδεύουν για αυτά (γιατί οι πιο ωραίες τεχνικές ελέγχου των πολιτών γίνονται πάντα στην τσέπη τους). Στο μέλλον θα μπορεί και να τους φορολογήσει για αυτά και να τους «τελειώσει» οικονομικά αυξάνοντας τα «μέλη» της οικογένειάς τους.
Θα αναγκάσει άπαντες να συναλλάσσονται ηλεκτρονικά που σημαίνει πως σύντομα θα μπορεί να επιβάλλει και την ολική απαγόρευση μετρητών που αυτό ως συνέπεια θα έχει και την κατάργηση της ελευθερίας της «ανώνυμης αγοράς». Χωρίς μετρητά δεν θα μπορούμε να αγοράζουμε προσωπικά πράγματα που δεν θέλουμε να τα γνωρίζουν όλοι όσοι δουλεύουν στον κρατικό μηχανισμό.
Θα φανερωθεί φυσικά και η μη δηλωμένη εργασία, η οποία είναι μεν κατακριτέα αλλά όλοι ξέρουν πως στα δύσκολα χρόνια των μνημονίων χιλιάδες Έλληνες επιβίωσαν δουλεύοντας «αδήλωτα» γιατί άμα περίμεναν να τους δώσουν «λευκή» δηλωμένη εργασία… σώθηκαν. Είτε αρέσει είτε όχι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των πολιτών που δεν είχαν το προνόμιο της κανονικής εργασίας λόγω της φτωχοποίησης της χώρας και της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, μπόρεσε να επιβιώσει εργαζόμενο στο «σκότος» της λεγόμενης «μαύρης οικονομίας».
Τώρα τι θα γράφει σαν αιτία εξόδου από το σπίτι; «Θα κάνω μερεμέτια αμισθί στο σπίτι του τάδε; Ή θα προσέχω ηλικιωμένους δωρεάν;» Υπάρχει το αίτημα παροχής βοήθειας σε ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη, αλλά αν αυτό γίνεται κάθε ημέρα αυτό σημαίνει πως ο άνθρωπος το κάνει ως εργασία.
Μπορεί αυτή να είναι «μαύρη» αλλά τον βοηθάει να επιβιώνει βιολογικά, τόσο απλό (ας του βρει το κράτος «λευκές» αξιοπρεπείς δουλειές να επιβιώνει «κανονικά» γιατί όσοι δουλεύουν στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα ξέρουν πολύ καλά σε τι κατάσταση είναι).
Καλά, για την μετάβαση τελετής το αφήνουμε ασχολίαστο.
Πάμε στην σωματική άσκηση. Πρέπει να ενημερωθεί το κράτος ακόμα και γιαυτό! Για να ξέρει δηλαδή ποιοι αθλούνται και ποιοι όχι. Ποιοι είναι εν δυνάμει απείθαρχοι και ποιοι όχι (γιατί το προφίλ των αθλουμένων είναι πάντα πιο δυναμικό και ειδικότερα αυτοί οι οποίοι συνεχίζουν να αθλούνται από μόνοι τους για να μην «πλαδαρέψουν» επειδή έκλεισαν τα γυμναστήρια και οι σύλλογοι πολεμικών τεχνών).
Πάμε και σε αυτά που δεν προβλέπονται στο SMS. Δεν προβλέπεται κάποιος να βγει από το σπίτι του να πάει να δει την σύντροφό του. Δεν εξυπακούεται ότι θα μένει μαζί της στο ίδιο σπίτι. Οπότε δημιουργείται το ερώτημα: Γιατί πρέπει το κράτος να ξέρει ποιος είναι με ποια και τι κάνουν; Επίσης πως θα διατηρήσουν τις σχέσεις τους τα ζευγάρια όταν δεν θα μπορούν να ειδωθούν, ποιος ξέρει για πόσο καιρό;.
Εδώ πάμε για φυσικό έλεγχο των μαζών.
Για να μην το ζαλίζουμε. Έχουμε 15 νεκρούς ανθρώπους από μια ασθένεια που ήρθε από μακριά και ήδη έχει παραδοθεί η ιδιωτική μας ζωή στο κράτος. Εάν οι νεκροί γίνουν 55 τότε ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; Κάμερα στο σπίτι; Εάν οι νεκροί γίνουν 100; Θα μας τσιπάρουν όλους σαν τα κοτόπουλα;
οι θάνατοι εξαιτίας της γρίπης μπορεί να είναι συνολικά 400 – 500 κάθε χρόνο.
Και οι πολίτες θα το αποδεχθούν τόσο εύκολα; Αγόγγυστα;
Δυστυχώς αυτό αποδεικνύεται καθώς πλέον φαίνεται πως αποκτήθηκε το know how, πως να τρομοκρατείται μια κοινωνία και να περιορίζεται εύκολα (ήδη είχε ξεκινήσει αυτό με τα μνημόνια).
Συν τοις άλλοις προκύπτει κι άλλο ερώτημα: Θα είναι η κοινωνία η ίδια με πριν τον κορωνοϊό μόλις περάσει η πανδημία; Ή θα έχουν μάθει να είναι υπάκουοι σε ότι τους λέει η εκάστοτε κυβέρνηση και η τηλεόραση; Επίσης θα τολμάνε να πλησιάζουν ο ένας τον άλλο; Ή θα κρατάνε απόσταση άνω των δύο μέτρων; Γιατί όλα αυτά που γίνονται τώρα θα γίνουν συνήθεια…
Θα πρέπει να πούμε και κάτι άλλο. Η Βρετανία έχει ακολουθήσει μια διαφορετική αντιμετώπιση του κορωνοϊού. Η σελίδα της βρετανικής κυβέρνησης αναφέρει επί λέξει «As of 19 March 2020, COVID-19 is no longer considered to be a high consequence infectious diseases (HCID) in the UK.»
Δηλαδή για την βρετανική κυβέρνηση ο ιος έχει «υποβιβαστεί». Ιατρικά θα κριθεί αν έχει δίκιο ή όχι αλλά τίθεται ένα πολιτικό ερώτημα. Θέλουν να αυτοκτονήσουν στην Βρετανία και το κάνουν αυτό; Οι χώρες που έχουν τόσο αυστηρούς περιορισμούς είναι η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία.
Με βάση τις απώλειες που έχουν καταγράψει, η Βρετανία δείχνει να τα πηγαίνει καλύτερα (μέχρι τώρα). Οπότε τίθεται το ερώτημα, από αυτήν την πανδημία αξίζει να κτυπηθούν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα; Οι κοινωνίες δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδιες. Έχουμε πλέον βαθύτατη κοινωνική αλλοίωση και το χειρότερο είναι ότι κανείς δεν εγγυάται ότι αυτά τα πρωτοφανή μέτρα θα λήξουν στις 6 Απριλίου. Μπορεί να κρατήσουν για μεγάλο αόριστο διάστημα.
Κάντε το πρώτο σχόλιο